Partij voor de dieren

Sommige mensen zijn van nature aardig, sommigen zijn door het bedrijf waar zij werken , bijvoorbeeldShell , gevormd om aardig te zijn. Frank is beide, zijn vrouw Margo ook. Ze gaan door Zuid Afrika trekken, en ik weifelde 4 maanden geleden geen seconde om mee te gaan. Ik behoorde een auto te huren, een tent, een slaapzak en luchtbed aan te schaffen en een stoeltje. Verder zouden zij een groot bord met “ FOLLOW ME” op hun achterkant plaatsen.Zo eenvoudig kan het leven zijn.

Vanaf dat moment klonken de waarschuwingen. Nou denk ik niet dat ze er verstand van hebben, maar toch. Hier volgt een bloem lezing.

“Er gaan meer mensen dood door nijlpaarden dan door straatrovers”

“Schud je schoen ‘s-ochtends uit. Voel te toch iets tegen je tenen krabben, trap dan door; in geen geval je voet terugtrekken. Het kan een schorpioen zijn”

“Nooit stoppen voor een dode op de weg. Die is niet echt, jij wel”

“Als je je tent open doet en je kijkt recht in de slurf van een olifant, maak nog snel die éne foto. Je zult een held zijn”

Mensen, het is daar levensgevaarlijk. Dat werd mij ook verteld toen ik door Ecuador en Colombia reisde met de bus, en toen per boot de Amazone afvoer. Dus het zal dáár ook wel weer meevallen.

Wat niet meevalt, is er te komen. Onze nationale trots, die ons al decennialang door Mephistofeliaanse influisteringen van lobbyisten miljarden heeft gekost en ongeveer een miljoen burgers dagelijks op hels lawaai trakteert, vertrekt om 10:50 uur. De veiligheidsbeambten zijn onderbetaald en verdienen elders meer, dus moet je om 0500 je nest uit, om er 4 hele uren van te voren te zijn. En dan begin je opeens het stikstof probleem te begrijpen. Overal rijen, duwende koffers, dringende lijven, precies als in onze varkens- en kippen stallen, op elkaar geperst als in het vee transport.Bij de ingang, bij de incheck balie, bij de veiligheid, bij de douane, overal vijf tot zesvoudige serpentine corridors van zwarte linten. Zelfs bij koek en zoopies. Bovendien “de melk is op; en geen cappuccino!” Wat n ellende.

De meest beestachtige stal is de Boeing 777-200 die wel 900 km/uur haalt. Ingeklemd tussen een zuid-Afrikaanse ex-rugbyer en een klont overgewicht moet je om de beurt naar voren of naar achteren leunen om je armen kwijt te kunnen. En val je in slaap tegen de schouder van je vliegmaat.

Veel beter zal t in de toekomst op Schiphol niet worden, want wie t in zijn hoofd haalt hier nog ruim in te investeren, heeft een gaatje in zijn hoofd. Immers, een relatief groot deel van de kamer, denkend beter laat dan nooit, streeft naar 100,000 vluchten minder per jaar. Maar ik heb ‘n plan: ik ga partij voor de dieren stemmen, dan wordt het mensenvervoer vanzelf veewaardig.