Andrew

Kaapstad, het oude centrum. Om half zeven uur in de ochtend sjokken enkele vervaarlijk dikke mannen en vrouwen, waggelend met halve snelheid, zo’n 2 km per uur, over de stoep naar hun werk. Armoedig gekleed in soepjurk en vervuild trainingspak, tekenend voor het verval van deze wijk. Ooit was het fraai en druk bezocht, de Longsstraat, de Breestraat, de Houtstraat, de Buitengracht, de St George mall. Vele fraaie restanten van de Victorian en Georgian bouwstijlen, geïntroduceerd door de Engelsen, worden afgewisseld met afschuwelijke moderne glazen schoenendozen. Enkele uren na zonsopgang, om zeven uur, posteren de bewakingsdiensten hun werknemers op de hoeken van de straten. Desondanks, een ruim aanbod van bedelaars en lieden van twijfelachtig allooi maken dat je de hand stevig op de tas houdt.

Het is een vervallen zoodje met een overaanbod aan telefoonwinkels gedreven door knipmessende Indiase, Perzische of Pakistaanse eigenaren, scharrelige kleine supermarkten met een mengelmoes van goedkoop fruit, conserven blikken, snoep en plastic gebruiksvoorwerpen. En vele donkere kroegen of eethuizen waar niet veel charme van uitgaat, waar eerbaar gezelschap niet aangetroffen wil worden. Bedelaars worden door de middenstanders met moeite op afstand gehouden, maar al in de loop van de ochtend staan ongetwijfeld zeer commercieel ingestelde verlopen dames op hun clandizie te wachten. Alleen Green market square vormt een vrolijke uitzondering met enkele tientallen stalletjes met typische producten, houten dieren, kralen, kettingen, huiden, maskers en dergelijke, voor de toeristen. Die er overigens slechts in geringe mate zijn.

Als aan t eind van de dag de Zuid-Ooster gaat doorzetten wordt t guur en kil en stiller op straat.De souvenirs van Green market square worden weer in de dozen gedaan en weggerold met steekwagens, de stalletjes worden afgebroken en het plein transformeert naar de oede werkelijkheid van de omgeving. De zon verdwijnt achter de façades van de kantoorgebouwen en duisternis dient zich aan.Ontheemden nemen plaats in de portieken en donkeren plekken en maken zich klaar voor de nacht. Nogal duidelijk dat je niet ver buiten de lichtkrans van je eigen hotel moet zijn.

De meeste eetgelegenheden zien er ongezellig en “unheimisch” uit. Wanneer vanuit Tiger’s Milk vrolijke geluiden naar buiten komen dan maar naar binnen. Een gemengd publiek, zwart, bruin en blank door elkaar. Aan de bar zit een eenzaam figuur met stierennek biefstuk te eten en ik schuif aan. Andrew, een dertiger, is een dag in Kaapstad voor zaken, en ziet er niet vrolijk uit. Twee weken geleden in jo’burg op bezoek, met een pistool op zijn hoofd bedreigd en vastgebonden. Een bende beroofde wel vier zaken naast elkaar. Alles weg, portemonnee, kaarten, telefoon, en MacBook. Met alle adressen erin. Eindeloos Apple gebeld want hij had geen backup gemaakt. Vergeefs; keihard die lui. Maar de business gaat door. Wel vier internet shops. De eerste verkoopt T-shirts met honden en poezen aan vrouwen van 40 tot 60 jaar in Florida en Californië, de tweede mini rokjes aan pubers via reclame op Instagram, de derde weet ik niet meer en de vierde gaat van start met iets nieuws: polshorloges met bandje van Zulu-kralen. Een geheid succes!

En daarvoor deed hij in horeca. Wel 6 kroegen en eettenten in Kaapstad.

Hoe lang hij t in Zuid Afrika gaat uithouden?Hij haalt zijn schouders op. “Binnenkort naar Spanje, enkele properties bekijken. En kopen, dan krijg is een EU paspoort”. Dream on, denk ik. Goed plan zeg ik. “Waarom niet de Dordogne, ben je dicht bij Amsterdam waar de action is” stel ik voor. Weet hij veel.

Maar volhouden zal-ie en opgeven doet ie niet. Hij heeft inderdaad rugby gespeeld. “Rugbyers hate to lose, I think”. And when you do, you’re a c**t, right?”, hou ik hem voor. Helemaal mee eens.Ik geef hem nóg een biertje.

“What’s your advise for me, man” wil hij weten. Ik krab mij op mijn hoofd. Ik denk aan mezelf en zeg “ zorg voor goede vrienden en wordt niet verliefd op de verkeerde”

Vindt ie een goed plan alleen hij aarzelt. “ Ben je getrouwd” vraag ik. “Nee”

“Heb je een vriendinnetje?”“Nee”.

“Ben je homo?”“Yes”

“Ga maar in de Dordogne ‘n property zoeken.Close to Paradise”